Knipoog van de lente

Toen ik vanavond naar huis fietste kon ik haar helaas niet meer vinden. Vanmiddag kreeg ik een knipoog van de lente. Door mijn kantoorraam. Ze probeerde mij te verleiden mijn agenda en to-do-lijst opzij te leggen en met haar te komen spelen. Helaas de arbeidsethos won het van de drang om naar buiten te gaan. Het bleef vandaag bij even mijmeren vanachter mijn bureau. Over dartelende lammetjes, het eerste koffietje op het terras van ons buurtcafé, de ontluikende natuur. Ik hoop dat ze binnenkort nog eens langskomt. Dan laat ik de boel de boel en huppel lekker met haar mee.